در بیست و سوم اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۵، جامعه ی نویسندگان ایران، یکی از مطرح ترین چهره های داستان نویسیِ معاصر ایران، غزاله علیزاده را از دست داد. او در جنگل های جواهردِه رامسر، خود را کُشت. پیکر او در امام زاده طاهر کرج، به خاک سپرده شده است. غزاله، در سال ۱۳۲۷ در مشهد بدنیا آمد و لیسانسِ خود را از دانشکده ی حقوقِ دانشگاه تهران دریافت کرد. او نوشتن را از دوران جوانی آغاز کرد که بیشتر این نوشته ها در نشریات ادبی دهه ۴۰ به چاپ رسیده است. اولین کتاب غزاله علیزاده «بعد از تابستان» است که در سال ۱۳۵۵ منتشر شد. سپس، «سفر ناگذشتتنی» مجموعه سه داستان کوتاه است. که در سال ۱۳۵۶ به چاپ رسید. با چاپ داستان بلندِ «دو منظره» در سال ۱۳۶۳، اعتبار ادبیِ او دو چندان شد. انتشار رمان دو جلدی «خانه ادریسی ها» در سال ۱۳۷۰ و «چهار راه» مجموعه ی چهار داستان، نام او را به عنوان نویسنده ای معتبر در قصه نویسی معاصر ایران ثبت کرد. آخرین نوشته ی چاپ نشده ی او «رؤیایِ خانه و کابوس زوال» است که در مجله ی «آدینه» نوروز ۷۵، چاپ شد.۵، جامعه ی نویسندگان ایران، یکی از مطرح ترین چهره های داستان نویسیِ معاصر ایران، غزاله علیزاده را از دست داد. او در جنگل های جواهردِه رامسر، خود را کُشت. پیکر او در امام زاده طاهر کرج، به خاک سپرده شده است. غزاله، در سال ۱۳۲۷ در مشهد بدنیا آمد و لیسانسِ خود را از دانشکده ی حقوقِ دانشگاه تهران دریافت کرد. او نوشتن را از دوران جوانی آغاز کرد که بیشتر این نوشته ها در نشریات ادبی دهه ۴۰ به چاپ رسیده است. اولین کتاب غزاله علیزاده «بعد از تابستان» است که در سال ۱۳۵۵ منتشر شد. سپس، «سفر ناگذشتتنی» مجموعه سه داستان کوتاه است. که در سال ۱۳۵۶ به چاپ رسید. با چاپ داستان بلندِ «دو منظره» در سال ۱۳۶۳، اعتبار ادبیِ او دو چندان شد. انتشار رمان دو جلدی «خانه ادریسی ها» در سال ۱۳۷۰ و «چهار راه» مجموعه ی چهار داستان، نام او را به عنوان نویسنده ای معتبر در قصه نویسی معاصر ایران ثبت کرد. آخرین نوشته ی چاپ نشده ی او «رؤیایِ خانه و کابوس زوال» است که در مجله ی «آدینه» نوروز ۷۵، چاپ شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر